Het is alweer een half jaar geleden maar in de laatste rubriek hadden we Henk Mannes aan het woord. Henk vertelde honderd uit, en aan het einde werd Henk in de gelegenheid gesteld om een DTV-er een vraag te stellen. En zoals een echte tafeltennistrainer betaamt, stelde hij eerste-team-speler Jan-Jaap Schipper de volgende vraag: “Welke trainers heb je gehad en typeer ze eens”. Wij gingen met Japie in gesprek. Weet je nog hou oud je was toen je begon met tafeltennis? Ik was negen. Dat was in 1999, het mooie en laatste kampioensjaar van Feyenoord. Bij wie begon jij toen? Volgens mij bij Erik Merkus uit Soest. Ik kan me daar helemaal niks meer van herinneren. Ik heb hem later ook nooit weer gezien. Volgens mij heb ik in die periode ook nog training gehad van Karina Schrijver, maar ook daar weet ik heel weinig van. Mijn eerste echte trainer was of Stephan Hakkers of ...

Alie sprak vorig clubblad haar bewondering uit voor de gedrevenheid van Henk Mannes. Zij wil van Henk weten of hij nog steeds meegaat naar toernooien om te coachen en hoe hij zijn drang om te presteren zo lang kan volhouden. Op de een-na-laatste competitiedag kwam Henk langs om ‘zijn’ Dedemsvaart aan te moedigen tegen ons eerste damesteam. Als enige van onze tegenstanders schoof hij na afloop aan voor de macaroni die Alie had bereid. Voor de redactie een mooie gelegenheid om Henk zijn hemd van het lijf te vragen. Je hebt de vraag gehoord, Henk. Wat moet ik daarvan zeggen? Ik denk niet dat het een kwaliteit is, ik zit gewoon zo in elkaar. Ik kan niet anders, dus ik moet wel. Als jij meegaat met een speler of een team, hoe zie jij je rol dan? Ik ga wel voor de sport, ik ga niet alleen voor winnen, laat ik dat voorop zetten. Ik wil niet winnen ten koste van ...

Cor Verheul eindigde zijn bijdrage vorig clubblad met de vraag of Alie Ekkelenkamp zich nog kon herinneren dat zij ooit met 37-35 een game van hem had gewonnen. Wij gingen met Alie in gesprek. Alie, weet je nog welke vraag Cor had? Ja, 37-35 toch? Hij vertelt me dat zo vaak, dat kan ik onmogelijk vergeten. In die tijd viel ik nog niet aan, toen schoof ik alleen maar. En hij was ook alleen maar aan het prikken. Alie, jij hebt mij wel eens verteld dat er mensen binnen de club zijn waar niet zo veel aandacht naar uitgaat als naar jou, maar deze mensen zijn volgens jou minimaal zo belangrijk voor DTV als dat jij bent of bent geweest. Kun je hier een paar voorbeelden van geven? Bijvoorbeeld een Alie van Oenen, een Cor Verheul, een Henk Dunnewind. Henk vraagt nooit wat, maar is altijd bezig. Ik zie hem vaak buiten het gebouw en ...

In de vorige editie vroeg Ben zich af of Cor Verheul zich nog kon herinneren dat Cor ooit een inlegzool als verjaardagscadeau aan Ben heeft gegeven. Boeiende vraag natuurlijk, en het antwoord was niet minder boeiend. We hebben Cor even gestoord tijdens het figuurzagen en stelden hem nog meer prangende vragen: Nou Cor, laten we meteen maar meteen met de deur in huis vallen: kun je het je nog herinneren? Ja dat kan ik me nog wel herinneren. Ik speelde toen bij Seine Meubelen en we moesten in zo’n bijzaaltje van de Trefkoele spelen. Ben had altijd al een beetje last van zijn rug, hij liep ook wat scheef. Ik heb toen een zooltje voor hem gemaakt. Daar heeft hij lang plezier van gehad. Want jij was toentertijd schoenmaker. Kun je daar wat meer over vertellen? Ik ben begonnen in Utrecht in een orthopedisch schoenmaker, maar daar was ik meer een manusje-van-alles, dan dat ik ...

Vorig clubblad was Ed Woerlee onder de indruk dat zijn teamgenoot Ben van de Wetering al zo lang betrokken is bij DTV’84. Zo wist Ed al van alles te vertellen over Ben. Ed wist zelfs dat Ben eens mee heeft gedaan om DTV in het Guiness Book of records te krijgen met een tafeltennismarathon. Daar wilden we natuurlijk meer over weten! Vertel eens Ben, wat hield dat record in? Dat was een Benelux-record. We hebben twee dagen en twee nachten aan één stuk door getafeltennist. Dat zal zo’n 25 jaar geleden geweest zijn. Ik heb dat samen gedaan met Ronald Ekkelenkamp, Nanno Busker, en Jitze Doornbos. Elk uur had je vijf minuten pauze, maar soms dan deed je een paar uur achter elkaar zonder pauze. Dan kon je die pauze opsparen om je te verfrissen, een massage of om even wat te eten. Reden van die marathon was om naamsbekendheid te krijgen voor DTV. Hoe ...

In de vorige “De hemd van het lijf van” vroeg Jessica van der Lei zich af hoe Ed Woerlee het ervaart om zowel lid te zijn van DTV als van Tafeltennis Zwolle en hoe dit zo is gekomen. Dat was een mooie aanleiding om na de laatste competitiewedstrijd bij Ed aan tafel te schuiven en onder het genot van een appelsap en een chocolademelk hier eens over in gesprek te gaan. Nou Ed, steek maar van wal: jij speelt zowel bij Tafeltennis Zwolle als bij DTV. Hoe is dat bij jou zo gekomen? Ik heb een keer proef gespeeld bij Zwolle, bij wat toen Be Quick was. Maar die avond hadden ze ledenvergadering. Ze hadden eigenlijk heel weinig aandacht voor mij. En ik vond het absoluut niet gezellig. Dus toen heb ik in het telefoonboek gekeken: Dalfsen, Heino, Hoonhorst, Hattem. Dalfsen stond bovenaan. Toen belde ik Alie en die was zo aardig en correct en ...