Jitse Doornbos

Hoe is het nu met…

In deze nieuwe rubriek gaan wij op zoek naar oud-leden die buiten Dalfsen zijn neergestreken. Hoe vergaat het hen ver van de Vecht vandaan? Wat houdt hen bezig en hoe vullen zij hun dagen? Vorige editie waren wij in het hoge Noorden om te vragen hoe het met Karin van der Vegt ging. En waarom moeilijk maken als het makkelijk kan. Want in dezelfde plaats, zelfs bij dezelfde club, speelt Jitse Doornbos. Sterker nog, hij is voorzitter van GTTC.

Jitse, ik ken jou alleen als voorzitter van GTTC, en als vader van Loes natuurlijk. Kun jij je DTV-ervaring met mij en met de lezers delen? 

Het merendeel van de huidige leden van DTV zal mij niet kennen. Eigenlijk ben ik ook maar heel kort – maar wel heftig – lid geweest van DTV. In september 1980 ben ik naar Dalfsen verhuisd en vrij snel daarna gaan tafeltennissen bij ASC. Waarom ik ben gaan tafeltennissen weet ik eigenlijk niet meer. Ik had het ook nog niet eerder gedaan. Vrij snel daarna, in januari 1981, ben ik ook competitie gaan spelen. Uiteindelijk heb ik het nog tot 1e jongensteam geschopt. Ergens eind 1983 werd duidelijk dat de tafeltennispoot van ASC als zelfstandige vereniging verder zou gaan en bij de oprichting van DTV zou ‘wat leuks’ gedaan moeten worden om de club op de kaart te zetten. Dat werd dus non-stop 45 uur tafeltennissen. Samen met Nanno Busker, Roland Ekkelenkamp en Ben van de Wetering heb ik dat in juli 1984 mogen doen. Dat was een onvergetelijke ervaring. Daarna heb ik ruim 20 jaar geen batje meer aangeraakt…..

Als jij terugkijkt op jouw tijd bij DTV, welke herinneringen komen dan naar boven?

Dat het een geweldige tijd was, een leuke club met enthousiaste mensen. Eerlijk gezegd kan ik me van de trainingen niet heel veel meer herinneren, maar de (competitie) zaterdagen waren altijd erg gezellig in de gymzaal aan de Molendijk.  Ik heb er altijd veel lol gehad met medespelers als Roland Ekkelenkamp, Arjan Katoele,  Nanno Busker, Wim Wijnberger en vele anderen.  Er was in die periode ook nog een meisjescompetitie in de afdeling en met o.a.  Willemien van Oenen, Joke Prins en Wietske en Agnes Smid in het 1e meisjesteam. We gingen als jeugdspelers ook naast het tafeltennis vrij veel met elkaar om en ik heb menige avond bij de familie Ekkelenkamp aan het Pleijendal doorgebracht.

Jitse Doornbos

Ook de (onderlinge) toernooien waren vooral erg gezellig; of ze er nu nog zijn weet ik niet, maar mij staan het paaseierentoernooi, het jubileum-gong toernooi en het scholierentoernooi in de Trefkoele nog bij. Als ik even het clubblad van DTV doorblader is er één ding in de afgelopen 30 jaar nog nooit veranderd en dat is de betrokkenheid van Alie Ekkelenkamp.

Aan sportieve herinneringen zijn het verder de vele competitiewedstrijden, naar plaatsen als Spoolde en Marienheem, die me nu niets meer zeggen behalve de wetenschap dat ik er ooit geweest ben en natuurlijk als sportieve hoogtepunt het clubkampioenschap bij de jeugd. De tafeltennismarathon was uiteindelijk een geweldige uitsmijter en een goed moment om afscheid te nemen van DTV.

Wat is destijds de reden geweest om DTV te verlaten? 

Studeren in Groningen. Dat was trouwens ook de reden om te stoppen met tafeltennis en niet de marathon. De studententafeltennisvereniging trok me niet en ik ben tijdens m’n studie een tijdje redelijk fanatiek gaan schaatsen.

Ben je nog bij andere tafeltennisclubs lid geweest?

Nee, ik heb me in Groningen eerst volledig op m’n studie gericht. Of eigenlijk vooral op dingen daarnaast . In 1984 ben ik met m’n studie begonnen en in 1992 ben ik afgestudeerd. Dat lijkt heel lang (en dat is het ook), maar tussendoor ben wel in dienst geweest (dat moest toen nog), ben ik een paar bedrijfjes begonnen en heb ik een half jaar lang voor een reisorganisatie gewerkt. De eerste jaren na m’n studie heb ik me vooral op werken gericht en nog een paar jaar gevolleybald.

Wat heeft jou bewogen om het voorzitterschap van GTTC op te pakken?

Tafeltennis was eigenlijk helemaal niet meer in beeld, maar tijdens een vakantie in Frankrijk bleek Loes het heel leuk te vinden en zij is toen gaan spelen bij GTTC. Van het een komt dan het ander, Loes deed het heel aardig en voor je het weet kom je 3-4 keer per week bij GTTC. Bij mij ging het ook weer kriebelen en ik ben inmiddels speel ik zelf ook weer. Wel competitie, maar het hele ambitieuze is er wel af; 3e / 4 klasse in de afdeling is prima.

Van het een komt dan het ander en toen de vorige voorzitter ging verhuizen ben ik gevraagd en het leek me wel een uitdaging om dat te doen. GTTC is een ‘stadsclub’ en dat heeft een heel andere dynamiek dan een vereniging in een dorp. Onze sportieve ambities hebben we de afgelopen periode wat bij moeten stellen, maar we hebben net een geweldig 75-jarig jubileum gevierd en een van de doelstellingen de komende jaren is het realiseren van een eigen zaal. Genoeg te doen dus.

Hoe breng je momenteel je dagen door, uiteraard naast het drukke bestaan als voorzitter van GTTC?

Vooral met werken. Na mijn studie ben ik advocaat geworden. In 1997 ben ik een eigen kantoor begonnen en in 2001 een samenwerking aangegaan met een collega in Zwolle onder de naam De Vries & Doornbos advocaten. Inmiddels werken er in Zwolle 5 advocaten en in Groningen 3 advocaten en 2 belastingkundigen. In m’n vrije tijd speel ik dus zelf ook weer tafeltennis en verder besteed ik m’n vrije tijd vooral aan m’n gezin.

Hoe ziet jouw gezinssituatie eruit?

In 1992 ben ik getrouwd met Rianne en we hebben twee dochters, Loes (16 jaar) en Meike (14 jaar). Loes tafeltennist en Meike volleybalt alleraardigst en op niveau bij Oranje Nassau in Groningen. Op zaterdagen moeten we onze aandacht dus steeds verdelen over verschillende sporthallen en regelmatig met het team van een van de meiden het land in. In 1984 ben ik in Groningen gaan wonen en daar wonen we nog steeds met veel plezier (de studentenflat is inmiddels wel ingeruild).

Jullie dochter, Loes, is een bovengemiddelde damesspeler. Hoe is zij aan deze tafeltenniskwaliteiten gekomen?

Van mij geërfd natuurlijk :). Toen ze net begon, heeft ze getraind bij Titus Damsma en Koos Kuiper en bij die trainers is een goede basis gelegd die met veel trainen is uitgebouwd.

Het afgelopen seizoen heeft ze landelijk A bij de jongens gespeeld en – o.a. met Karin van der Vegt – 1e klasse bij de senioren. GTTC kon jammer genoeg geen landelijk A team meer op de been brengen (voor het eerst in lange tijd), zodat Loes het komende seizoen – ook weer samen met Karin – in het 1e damesteam van GTTC gaat spelen. Er is dan ook een redelijke kans dat ze dan een keer tegen en bij  DTV mag spelen. Als dat zo is kom ik vast mee.

Jitse, dank je voor je medewerking en hopelijk dan tot gauw!

Reageren