Weijs neemt DTV’84 op sleeptouw 6

Daar zat hij dan achter zijn pc. Hij schreef stukjes over zijn teamgenoten. Hoe de Viking van de Vossersteeg het elke week weer voor elkaar kreeg. Hoe Vanderslosse in Dalfsen zich aan het ontwikkelen is tot een speler die ooit nog op landelijk niveau actief zal zijn. Rik Weijs zag zijn teamgenoten groeien… Tijdens het schrijven over zijn teamgenoten liepen zijn gedachten geregeld met hem op de loop. Over hoe mooi het zou zijn als hij een keer de dragende speler zou zijn. Dat er dan over hem geschreven werd. Dan wist hij het wel. Hij zou schrijven dat hij een goede keus had gemaakt door deze competitie met een oud batje van Hansie Hidding te gaan spelen. Dat Weijs topfit was, zonder die 15 kilo overtollige ballast. En dat dat vreten zonder suikers eindelijk zijn vruchten afwierp. En dat die kromme elleboog bij zijn forehand-topspin misschien toch niet zo technisch onjuist was, als herhaaldelijk werd benoemd.

Maar ook Weijs wist wel beter. De laatste keer dat hij zijn stempel kon drukken met een hattrick was ruim twee jaar geleden, 15 september 2012 om precies te zijn. Hij had de datum nog ergens opgeschreven. En dan ook nog in de Promotieklasse. In de Hoofdklasse had hij tot aan deze competitie nog geen potten kunnen breken. Weijs zit in het eerste team ter opvulling. Voor als één van de jongens verhinderd is. En voor de slechte grappen na afloop van de wedstrijd. Zelfs die werden minder de laatste tijd.

Maar toch, de laatste weken zag je wel vooruitgang in zijn spel. Overwinningen op Van Rossem en Reuver waren voortekenen dat hij op de goede weg was. En daar, op vrijdagavond in Lochem, tegen de reserves van De Toekomst, was het zijn moment. Zeg maar gerust, zijn avond. Alles kwam samen. Hij kwam niet noemenswaardig in de problemen. Verloor de hele avond slechts een game. En ook in het dubbelspel aan de zijde van Jan-Jaap Schipper was hij succesvol, al was het met minimaal verschil. Voor DTV’84 een opsteker. Want als Weijs z’n potjes al ging pakken, dan konden er mooie dingen gebeuren. En die gebeurden ook. Een 3-7 zege op De Toekomst 2 was een resultaat waar voor de wedstrijd zeker voor getekend was. Maar na de 0-6 voorsprong en de opmerkelijke verdeling (Schipper 2 zeges, Vanderslosse 1) bleef toch het gevoel hangen dat er wellicht meer in gezeten had.

Het zou Weijs worst zijn. Hij liep de hele zaterdag met een grote grijns op zijn bakkus. En hoopt dat hij niet wakker gemaakt wordt. 19 september 2014. Voor de zekerheid schreef hij de datum toch maar even op.